ضرب المثل های تورکی قاراقان

آتاباباسوزلری

گردآوری و تنظیم 

آقای رشیدی از قانقانلو

1-(اوزو یئخئلان آغلاماز) خود کرده را تدبیر نیست

2-(بش بارماغ بشیده بیر اولماز) پنج انگشت برابر نیستند 

3-(ایشله ین دمیری، پاس باسماز) آهنی که کار کند زنگ نمی زند

4-(ایش قالسا اوستونه قار یاغار)کار امروز را به فردا مسپار

5-(قورخان گوزه چوب دوشه ر) از هر چی بترسی، سرت میاد

6-(زحمت سیز بال دادانمازسان) نابرده رنج گنج میسر نمیشود

7-(ایلان هر یئره ایری گدسه، اوز یوواسینا دوز گدر) مار هر کجا که کج بره، خونه خودش راست میره

8-(آتاسئنا خئیئری اولمایان کیمه خئییری اولار؟) کسی که به پدرش خوبی نمیکند به چه کسی خوبی میکند

9-(بوغدا بوغدادان بیته ر) گندم از گندم بروید جو از جو

10-(هر نه اکیرسن، اونودا بیچیرسن) هرچه بکاری همان را درو میکنی

11-(هرکس ساغ اولسون اوزونه) هرکس باید به خود متکی باشد و از دیگران انتظار نداشته باشد

12-(هر زادئن تزه سی، دوستون کوهنه سی) هر چیز تازه اش خوب است دوست کهنه اش

13-(بیر تیکه نی بیلمه ین، مین تیکه نیده بیلمز) کسی یک خوبی را که در حقش شده نفهمد هزار خوبی دیگر را هم نخواهد فهمید

14-(آلله بیر قاپینی باغلاسا، آیری قاپی آچار) خدا گر ز رحمت ببندد دری زرحمت گشاید در دیگری

15-(آغزیوا باخ تیکه توت) به اندازه دهانت لقمه بردار

16-(زیانئن یارسئندان قایئتماق قازانجدئر) ضرر را از هر کجا بگیری نفع است

17-(ایت هورر کروان کئچر) جواب ابلهان خاموشی است

18-(چوخ یاشایان چوخ بیلمز، چو خ گزه ن چوخ بیلر) کسی که زیاد عمر کند زیاد نمیداند، کسی که زیاد سفر کند زیاد میداند

19-(چالما قاپیمی ، چالار لار قاپینی) درم را نکوب، در تو را هم می کوبند 

پل اروان

ازآثارتاریخی این روستا می توان به پل اروان مربوط به دوره قاجار اشاره کرد  این اثر در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۵۷۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

از تاریخ دقیق ساخت پل اطلاع دقیقی در دست نیست اما متعلق به زمان توسعه راهها و از جمله پلهای رضا خانی می باشد. این پل در استان قزوین، شهرستان آوج، دهستان خرقان غربی، جاده آبگرم، آوج ،و در امتداد جاده قزوین - همدان قرار دارد.

بنا دارای ویژگی های معماری پلهای سنگی رضاخانی است . از کنار پل جاده‌ای به سمت روستاهای اروان ،مشانه، قوزلو،نیرج و امامزاده علاءالدین ومنصورمنشعب می‌گردد.  پل نوساز بتنی به فاصله نزدیکی از پل اروان ساخته شده است.

پل اروان

قهوه خانه پل اروان

پاییز فصل انگور

در روستای قوزلو و منطقه قا راقان رسیدن پاییز علاوه بر زیبایی رنگارنگ فصل کار نیز میباشد به دلیل ارتفاع بالای این روستا از سطح دریا و سردسیر بودن این منطقه تمام میوه ها دیرتر از جاهای دیگر میرسند

انگور که یکی از محبوب ترین قدیمی ترین محصولات این روستاست غالبا در پایان شهریور قابل برداشت است 

در گذشته از انگور برای تهیه ی کشمش و شیره و باسلوق استفاده میشد 

انگورهای روستا بیشتر از نوع عسگری است 

نحوه ی خشک کردن انگور (کشمش)به دو شیوه انجام میگیرد شیوه ی سنتی که همان آویزان کردن انگور از سقف بوده هر چند زمان زیادی برای کشمش شدن نیاز بود ولی دو حسن بزرگ داشت یک اینکه در طول پاییز و زمستان از انگور قبل از خشک شدن استفاده میشد که بیشتر برای پذیرایی از مهمان صورت میگرفت دوم طعم این نوع کشمش بسیار دلچسب تر و خوشمزه تر از نوع دوم و تقریبا تجاری آن است

شیوه دوم که چند دهه است رایج شده شیوه استرالیایی است که خوشه ی انگور را در تیزآب (یک نوع ماده ی قلیایی و شیمیایی است) فرو کرده و چند ثانیه بعد مانند تصویر زیر در فضای آزاد پهن میکردند در این روش انگور ظرف یک تا دوهفته خشک شده و کشمش آماده مصرف میشود

محصول بعدی شیره ی انگور است کاری بس سخت و حوصله بر

برای تهیه ی شیره ی انگور پس از چیدن انگورها با وسواس و خوشه به خوشه شسته شده و سپس حبه های انگور را دانه میکردند در مرحله ی بعد به شیوه های مختلف اب انگور را میگرفتند (البته  الان به کمک تکنولوژی گرفتن اب انگور ساده تر شده) و پس گذراندن از صافی درون دیگی بر روی اجاق قرار میدادند کار طاقت فرسا از این مرحله شروع میشد 

میزان حرارت اجاق که قالبا با هیزم و فوضلات حیوانی گرم میشد باید یکنواخت نگه داشته شود (به یمن اجاق های گازسوز این مشکل برطرف شده) یک نفر باید مدام اب انگور را هم بزند تا تمام محتویات به صورت یکنواخت آب خود را از دست داده و تبخیر شود این مرحله بسته به مقدار آب انگور چندین روز زمان نیاز دارد تا آب انگور آنقدر تبخیر شود تا عصاره ی آن باقی بماند 

باسلوق نیز محصولی از شیره ی انگور است و شباهت زیادی به حلوا دارد ولی در باسلوق از روغن استفاده نمیشود و عمر ماندگاری آن بسیار بالاست بعد از تفت دادن آرد سبوس دار آن را با شیره ی انگور مخلوط کرده و آنقدر ورز میدهند تا به شکل خمیر سفت درآید سپس به قطعات کوچک تبدیل کرده و درون آن از مغز گردو پر میکردند 

یک خوراکی بسیار پر کالری صددرصد ارگانیک 

کاش این فرهنگ هنوز پایدار بود و دستکم اهالی قاراقان که تهیه ی باسلوق آشنایی دارند به کودکان خود به جای چیپس و پفک از این خوراکی بسیار مقوی میدادند